لک لک های میهمان

‍ درنای عزیز
لک لک های قشنگ
پرندگان نایاب و ناب 
میهمانان سرزمین من 
از مرگ ساکت و خاموش شما دلم سخت گرفته است! 
از میزبانی بد ما 
از بی مهری آدم ها 
از نا آگاهی ما 
از اینکه با دست خودمان 
هم خودمان را می کشیم 
و هم زیبایی های خلقت را 

پرنده ای زیبا و دلربا :
شرمنده ام 
شرمنده ایم.
شرمنده ام چون شما آمده بودید 
و
هزاران کیلومتر را بال زده بودید 
به عشق بهار 
به عشق زندگی 
تا بمیرید؟
یا زندگی کنید؟

آمده بودید تا با همت ما 
و در سکوت سرد و خاموش و سمی تالاب 
ساکت بمیرید؟!
اما می دانم که شما آمده بودید 
که زود برگردید 
چون بهار در راه است
اما اینک دل تالاب غمگین است 
دل ما هم غمگین است 
بیایید یکبار دیگر بپذیریم که 
زمین خانه ماست
بیایید زمین را آلوده نکنیم 
بیایید زمین را نجات دهیم 

🔴بگذاریم میهمانان سرزمین ما 
زنده به سرزمین شان برگردند.
🔴یاد آن خاطره ای افتادم که خلبانی برای اینکه هواپیمایش به پرنده نخورد تغییر مسیر ناگهانی داد و سقوط کرد و کشته شد، افتادم. خلبان خودش را به کشتن می دهد تا پرنده ای زنده بناند و نمیرد. ما برای زنده ماندن پرندگانی که به ما پناه آورده اند چه می کنیم ؟ 
پرندگان عزیز 
ما را بخاطر نا آگاهی هایمان و آلوده کردن زیست گاه تان ببخشید.
#امیربرات_نیا 
۸ بهمن ۱۳۹۸
t.me/NasimeKhoshRZ

جغرافیا چیست؟ 1

#جغرافیا چیست؟

همیشه این سوال برای کسانی که با یک جغرافیدان گفتگو می کنند مطرح بوده است که جغرافیا چیست؟

من سعی می کنم هر از گاهی تعاریف کنونی از جغرافیا را برایتان ترجمه کنم و در اخیتار شما قرار دهم. اگر دوست داشتید سایت را به دیگران معرفی کنید و از من حمایت نمایید.

تعریف اولی که انتخاب کردم از سایت: http://worldatlas.com  می باشد.

جغرافیا: موضوعی جذاب و رشته ای است علمی که به مطالعه اشکال زمین، اقیانوس ها، محیط زیست و اکوسیستم ها، و هم چنین به مطالعه و بررسی تعامل و کنش بین جوامع انسانی و محیط زیست شان می پردازد. واژه جغرافیا از نظر ادبی یعنی «نوشتن درباره زمین».

#امیربرات_نیا

عوامل بازدارنده از حفظ محیط زیست

امیر برات نیا

 فقدان حس تعلق خاطر به سرزمین سد راه حفاظت محیط زیست و توسعه کشور

 

این مطلب تلخیصی است از سخنان دکتر سریع القلم  استاد برجسته دانشگاه شهید بهشتی درباره موانع حفاظت از محیط زیست و رسیدن به توسعه پایدار که در  ششمین گردهمایی علمی دفتر آموزش و مشارکت مردمی سازمان حفاظت محیط زیست و با عنوان  «قراردادهای اجتماعی، توسعه یافتگی، محیط زیست»  ایراد شده است.

 

فکر ما فکر توسعه نیست. مگر می شود در جامعه ای در طول سال 22 هزار نفر در جاده ها کشته شوند و حکمرانان بی تفاوت باشد. مگر می شود جامعه ای ببیند شهروندانش در زیر کامیون ها در کشور ترکیه مخفی و وارد منطقه شنگن می شوند تا به زندگی بهتر برسند و کاری انجام ندهد. مگر می شود کشوری 609 دشت داشته باشد و 291 دشت آن با مشکل جدی آب رو به رو باشد و با آن به عنوان یک بحران ملی برخورد نکند. مگر امکان پذیر است که در کشوری به ازای هر شهروند در طول یک سال 53 تن خاک فرسایش پیدا کند و برای آن حکومت اهمیتی نداشته باشد. پس برای حکومت ما و مردم ما خیلی از مسائل مهم نیست.

 

توسعه یافتگی نه تنها اولین اولویت کشور ما نیست بلکه شاید اولویت 4 و 5 هم نباشد. در تمام جهان، توسعه و تولید ثروت ملی مساله اصلی است. باید بپرسیم مساله ی یک کشور ، سازمان ها، نهادها و احزاب ما چیست چون انرژی، منابع، وقت، مطالعات و .. به آن بخش معطوف خواهد شد.

 

در کشور ما هر دولتی که بر سر کار می آید قصد عوض کردن جهان بینی کشور را دارد و مسیر حرکت را تغییر می دهد. هر دولتی که بر سر کار آمده تلقی متفاوتی از جهان، اقتصاد، و حتی مجوز انتشار کتاب و ... داشته است و همچنان این موضوع در حال تغییر است.

 

وجود تمام این آسیب ها نشان از به اجماع نرسیدن در مسائل فکری کشور در سطح حکمرانی و جامعه است. فقدان تفکر جدی در خصوص تمام موضوعات محوری کشور و نرسیدن به یک چارچوب مشخص و سپس تعریف یک ساختار درست از دلایل اصلی چنین تمایزات فاحشی با کشورهای پیشرفته است. حتی در بسیاری از موضوعات اخلاقی در سایه عدم وجود قاعده، تزویر رشد می کند و راستگویی به خطر می افتد

 

 

برای آگاهی از خواست یک کشور برای توسعه یافتگی باید به سراغ حاکمیت آن رفت. باید دید افکار حاکمیت در مسیر توسعه هست یا نه؟ زیرا دستیابی به توسعه از طریق اعضای جامعه بسیار زمان بر است و ایجاد آگاهی و رسیدن به اجماع در جامعه ممکن است سالها و قرن ها طول بکشد اما اگر حاکمیتی بپذیرد که می خواهد توسعه یابد ممکن است در عرض 5 سال به این مهم دست یابد. کما اینکه این اتفاق در چین افتاده است. اگر حزب کمونیست چین تصمیم نگرفته بود چین توسعه پیدا کند امروز تعداد میلیاردرهای چین از آمریکا جلو نمی زد و امروز چین سه تریلیون و هفتصد میلیارد دلار ذخایر ارزی نداشت و این چیزی جز تصمیم حاکمیت نیست.

 

ما نمی توانیم هر شب در اخبار تلویزیون خود به مردم ایران بگوییم جهان در حال فروپاشی است. حرکت و واکنش بر پایه ی حدس و گمان درست نیست. آلمان یک کشور پیشرفته است و آنقدر پس انداز دارد که بحران های اتحادیه اروپا را حل خواهد کرد. کشورهای حوزه خلیج فارس و عربی دو تریلیون و هفتصد و شصت میلیارد دلار در ذخایر ارزی خود پول دارند و در سال حدود 400 میلیارد دلار سود ناشی از آنها را دریافت می کنند. زیرا این کشورها بر پایه اصولی مشخص و جهان شمول کشور خود را مدیریت و اداره می کنند. وضعیت انها آنگونه که ما فکر می کنیم نیست. تلقیات ما از امارات متحده عربی، عربستان و قطر بیشتر برپایه حدس و گمان است تا واقعیات دقیق. جهان در حال فروپاشی نیست. کل جهان را فساد در بر نگرفته است. حکمرانی که با آمار و ارقام کاری ندارد نمی تواند به خوبی حکمرانی کند. حکمران چه در مورد کشور خود و چه در مورد جهان باید دقیق صحبت کند تا بتواند دقیق هم تصمیم بگیرد.

 

 به عنوان کسی که فرصت های بسیاری برای دیدن 114 کشورهای مختلف و شرکت در بیش از 500 کنفرانس داشته ام به یک تفاوت جدی بین فرهنگ ایرانی و فرهنگ های دیگر پی برده ام. در مشاهده ی مقایسه ای خود، هر کجای دنیا که دیدم کشوری پیشرفت کرده و یا در حال پیشرفت است؛ علاقه ی شدیدی به خاک و وطن وجود دارد.

 

حس وابستگی به جامعه و همبستگی بین مردم می تواند اهرم توسعه شود و آن انرژی که باید چنین حسی را به وجود آورد حاکمیت ها هستند. اگر بخواهیم وارد پیش فکر شویم و بعد فکر کنیم و بعد به اجماع برسیم و بعد ساختار درست کنیم اول باید حس تعلق به این کشور را داشته باشیم.

منبع: سریع القلم

گزارش نیویورک تایمز از نقش بحران آب در ناآرامی‌های اخیر!

گزارش نیویورک تایمز از نقش بحران آب در ناآرامی‌های اخیر!

 

به دنبال اعتراضات اخیر تحلیل های مختلفی اعم از سیاسی و اقتصادی توسط صاحب نظران مختلف ارائه شده است اما بنا به باور اکثر این کارشناسان اعتراضات اخیر اولین جنبش هایی هستند که در آن ها نقش متغیرهای زیست محیطی  مثل کمبود آب بسیار مهم و تاثیر گذار است . بعد از گزارش نشریه آمریکن ساینتفیک که پیش تر در کانال قرارداده بودم امروز گزارش نیویورک تایمز را در این باره می خوانید:

 

🌑نیجریه، سوریه، سومالی، و حالا... ایران. در هر کدام از این کشورها، به طرق گوناگون، یک بحران آبی باعث برخی ناآرامی‌های داخلی، مهاجرت‌های بزرگ، شورش و حتی یک جنگ تمام عیار شده است.

 

🔵در دوران تغییرات اقلیم، تجربیات این کشورها درس‌های بزرگی برای دیگران به همراه داشته است. انجمن جهانی آب این ماه هشدار داده است بحران جهانی آب در حال اوج گرفتن است و «۳۳ کشور تا سال ۲۰۴۰ به شدت با کمبود آب مواجه خواهند شد».

 

🔵 کمبود آب جرقه‌ای بر اعتراضات است: عدم دسترسی به آب منبع اصلی ناآرامی‌ها در هند است.و این ناآرامی‌ها را گروه‌های تروریسیتی تشدید می‌کنند: گروه الشباب از خشکسالی در سومالی بهترین استفاده را کرد.

 

🔵کمبود آب می‌تواند عامل مهاجرت‌های بسیار از حاشیه شهرها و روستاها به شهرهای بزرگ باشد: در تمام مناطق خشک کشور ساحل، جوانان مجبور به مهاجرت شده‌اند.و در نهایت خشکسالی می‌تواند عامل قیام باشد: بوکوحرام در نیجریه، چاد و نیجر از این شکاف رخنه کرد. و ایران، آخرین مثال از این دست کشورهاست که بحران آب در طولانی مدت، نارضایتی‌ها را گسترش داده است. این امر ابتدا در شهرهای کوچک نمود یافته، شهرهایی که پیش از این هم جزو تفتیده‌ترین شهرهای جهان بوده‌اند.

کشاورزان تهی‌دست شده‌اند، و دریاچه‌ها تبدیل به کاسه‌های گرد و غبار. میلیون‌ها نفر در حال کوچ هستند و بی‌کاری عامل گسترش نارضایتی در میان جوانان شده است. و حالا با خشکسالی هم دست و پنجه نرم می‌کنند، خشکسالی که حداقل ۱۴ سال طول کشیده است.

 

🔵تغییرات اقلیم ایران را گرم‌تر و خشک‌تر می‌کند. عیسی کلانتری، وزیر سابق کشاورزی ایران، می‌گوید که بحران آب اگر به حال خود رها شود، ایران را نامساعد برای زندگی خواهد کرد به‌طوری که ۵۰ میلیون ایرانی باید این کشور را ترک کنند.

 

🔵آیا آب دلیل ناآرامی‌های اخیر ایران بود؟

 نه تماما. آب به تنهایی آتش اعتراضات را روشن نکرده است. اما دیوید میشل،‌ تحلیل‌گر مرکز سیمسون، کمبود آب را، چه به صورت قطع آب در شهرها و چه به صورت خشک شدن چاه‌های روستایی، و چه به صورت طوفان گرد و خاک برخاسته از دریاچه در حال خشک شدن ارومیه، یکی از عمده‌ترین نشانه‌های شکست دولت در ارائه خدمات اصلی به مردم می‌داند.

او می‌گوید «آب دولت‌ها را سرنگون نمی‌کند اما بخشی و در برخی شهرها، ‌بخش مهمی از بی‌تدبیری‌ها و ناامیدی‌هاست».او ادامه می‌دهد «مدیریت آب مهمترین چالش سیاسی دولت است».

 

🔵چطور وضع تا به این حد بد شد؟

همچون سایر کشورها، از هند گرفته تا سوریه، بعد از انقلاب سال ۱۹۷۹، ایران تصمیم گرفت در تولید مواد غذایی به خودکفایی برسد. اما همانطور که کاوه مدنی، متخصص آب در ایران، می‌گوید معنی این خودکفایی این بود که دولت کشاورزان را تشویق به کاشت محصولات کشاورزی چون گندم در سراسر کشور کرد.

دولت به کشاورزان برق رایگان یا ارزان داد از طرفی گندم‌ها را به قیمت خوبی خرید، و این مشوقی شد برای کشت بیشتر و گندم بیشتر و استخراج بیشتر و بیشتر آب‌های زیرزمینی.

نتیجه چه شد: کلودیا صادوف، گردآوری کنند گزارش بحران آب در ایران برای بانک جهانی، می‌گوید «۲۵ درصد از کل آبی که از آب‌خوان‌های زیرزمینی، رودها و دریاچه‌ها برداشته شد از مقداری که بایستی جایگزین شود بیشتر شد».

 

🔵هم‌اکنون ایران سریع‌ترین میزان کاهش آب‌های زیرزمینی در دنیا را دارد و بر اساس محاسبات میشل ۱۲ استان از ۳۱ استان این کشور «تا ۵۰ سال آینده به طور کلی آب‌های زیرزمینی خود را از دست خواهند داد». در بخش‌هایی از کشور هم کاهش سطح آب‌های زیرزمینی باعث فرونشست زمین شده است.

 

🔵آب یک ابزار سیاسی است و سپاه سدهایی را در اقصی نقاط این سرزمین ساخت تا آب را به نقاط کلیدی و حساس برساند. در نتیجه بسیاری از دریاچه‌های ایران خشک شد. از آن جمله، دریاچه ارومیه، بزرگ‌ترین دریاچه آب شور ایران، که حالا ۹۰ درصد اندازه خود را از دهه ۱۹۷۰، و انقلاب ایران، از دست داده است.

فیلم صفحات قاره ای اروپا و آمریکای شمالی

🔸مکان جدایی صفحات قاره اروپا و آمریکا

 

🔵 آب آنقدر تمیز است که عمق بینایی 100 متر  و دمای آب در طول سال 2 تا 4 درجه میباشد

 

 🔹این دو قاره در هر سال 2 سانتیمتر از هم دور می شوند

دریافت
مدت زمان: 1 دقیقه 1 ثانیه 

ریشه های مشکلات زیست محیطی ایران

عبدالمطلب برات نیا
کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی

⏪ انفجار جمعیت طی سال های 1355 تا 1375 ( افزایش از 35 به 70 میلون نفر) و رسیدن آن به مرز 80 میلون نفر در سال 1390 به همراه افت شدید بهره وری سرمایه، موجب فشار بیش از اندازه بر طبیعت شده است.

⏪ انباشت سرمایه با عملکرد بسیار ضعیف که خود را در پروژه های سرمایه گذاری زیاد ناتمام و نیمه کار، نشان می دهد به معنای افزایش مصرف بیش از اندازه منابع طبیعی،  و در نتیجه اتلاف آن است. همینطور انباشت ضعیف سرمایه به معنای ناتوانی نظام حکمرانی در پیشبرد سرمایه گذاری های با بهره وری بالا در حقظ محیط زیست و منابع طبیعی است. 

⏪ سیاست نادرست تامین مسکن شهری در سالهای پس از پیروزی انقلاب اسلامی که البته مبتنی بر آرمان ارزشمند فراگیر شدن مالکیت خانه بود ولی به روش بسیار نادرستی اجرا شد، چند پیامد زیست محیطی منفی داشت:

⏪ اول، موجب گسترش افقی کلان شهرها و در نتیجه تغییر کاربری زمین‌های شهری و تغییر اکوسیستم شد. 

⏪ دوم، موجب افزایش بیش از اندازه قیمت زمین در کلان شهرها و تبدیل مستغلات به موتور مکنده جذب سرمایه شد. سرمایه مستغلاتی تقویت شد و با تقویت و رشد خود به هر جایی که توانست دست اندازی کرد. برخی از نهادها با هدف تامین مسکن برای پرسنل خود یا مکان های تفریحی در جاهایی مانند شمال کشور، در دست اندازی به طبیعت و نابودی جنگل‌ها پیشقدم شدند و راه را برای سرمایه مستغلاتی فراهمتر کردند.

⏪ سوم، سیاست نادرست تامین مسکن شهری موجب کاهش طول عمر مسکن شده است. در نتیجه، خانه ها ویران و دوباره ساخته می شوند. صرف نظر از هزینه استهلاکی که این رویه ایجاد می کند، موجب افزایش بی رویه استفاده از آب و سایر منابع طبیعی و اتلاف آن شده است. بخش مسکن یکی از فعالیت های آب بر و منابع بر است.

⏪ علاوه بر انفجار  جمعیت و بهره‌وری پایین سرمایه و سیاست مسکن شهری نامناسب، سیاست های نادرست مرتبط با سد سازی ها از جمله تاسیس بیش از اندازه سد بر روی رودهای ورودی به دریاچه ها موجب کاهش سطح اب دریاچه ها شد.

⏪ سیاست نادرست انتقال آب از حوضچه‌های آبی چون زاینده رود به مناطق دیگری چون یزد موجب کاهش آب در پایین دست این حوضچه‌ها و حفر چاه‌های عمیق و کاهش آب های زیر زمینی شد. تصمیمات  غیر کارشناسی و کوته نگر‌ی چون صدور موجی مجوز حفر چاه عمیق، تاسیس سد بر روی بستر خاک شور در گتوند و نظایر آن  موجب تشدید مشکلات زیست محیطی شده است. چنین تصمیماتی مختص نظام تصمیم گیری و اجرایی کشور ماست.

✔️ بحران زیست محیطی ایران چه ابعادی دارد؟

 

 

کاهش میزان ذخایر آب زیر زمینی از 520 به 400 میلیراد متر مکعب و نشست خاک، کاهش مساحت جنگل‌ها از 18 به 12 میلیون هکنار، افزایش آلاینده ها از 25 میلیون تن در سال 1350 به 45 میلیون تن  در این سالها، و قرار گرفتن حدود 230 دشت از 610 دشت رسما شناسایی شده کشور در منطقه بحرانی شواهد بحران زیست محیطی در ایران است که به صورت ملموس‌تر و محسوس‌تر و عریان‌تر خود را در کاهش سطح آب دریاچه‌های ارومیه و بختگان و خشک شدن رودهایی چون زاینده‌رود نشان می‌دهد. چشم انداز زیست محیطی ما هم همانیست که ناسا اخیرا پیش بینی کرده است: اگر روند تخریب زیست محیطی به همین صورت ادامه پیدا کند، ایران در 30 سال آینده از سرزمینی نیمه خشک به سرزمینی تمام خشک مانند عربستان سعودی تبدیل خواهد شد.

نویسنده: علی دینی ترکمانی

📕 شکست نظام مند و بحران زیست محیطی ایران، مصاحبه با روزنامه شرق.

عقیم شدن ابر‌ها علمی نیست

عبدالمطلب برات نیا

کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی

☁️ کاهش بارندگی در ایران بازار شایعات و اظهار نظرات مختلف را داغ کرده است. یک ماه از زمستان می‌گذرد، اما آن‌طور که باید و شاید در ایران باران نبارید و همین مساله باعث شده از طرف شایعاتی درباره چرایی نباریدن باران به گوش برسد و از طرف دیگر شاهد انجام اظهار نظراتی درباره بارور کردن ابر‌ها به عنوان روشی که می‌تواند منجر به باراندن ابر‌ها شود، باشیم.

🌩 در این باره یادآوری چند نکته ضروری به نظر می‌رسد. در برخی شبکه‌های اجتماعی این شایعه دست به دست می‌چرخد که دلیل باران نباریدن انتشار پارازیت‌هاست که منجر به عقیم شدن ابر‌ها شده است. باید عنوان کرد که شاهد علمی برای این ادعا وجود ندارد. پارازیت‌ها مضر برای انسان و تاثیرگذار روی زنان باردار، جنین و افراد بیمار هستند و می‌توانند تبعات جبران‌ناپذیری داشته باشند.

☁️ با وجود این، اثبات نشده که پارازیت‌ها می‌توانند بر ابر‌ها و عدم بارندگی موثر باشند، چون بارندگی مکانیزم خاص خود را دارد، چنانچه ابر‌ها را می‌توان بارور کرد، اما نمی‌توان عقیم ساخت. هواپیماهایی که ویژه این کار هستند با پاشیدن پودر‌هایی نظیر نیترات نقره دمای ابر‌ها را پایین می‌آورند و ابر‌ها را می‌بارانند. این کار در کشور‌های دیگر انجام شده، اما در ایران چنین اتفاقی نیفتاده است و اساسا این فناوری گرانی است.

🌧 ادعا‌هایی مبنی بر این وجود دارد که ایرانیان توانسته‌اند ابر‌ها را بارور کنند، اما بررسی‌های من نشان می‌دهد این اتفاق در سطحی نیفتاده که قابل توجه و تامل باشد و اگر باروری ابر‌ها نیز اتفاق افتاده باشد در سطحی کم و به صورت آزمایشگاهی بوده است.

🌧 این موضوع را من زمانی که مشاور خانم معصومه ابتکار در سازمان حفاظت محیط زیست بودم نیز مطرح کردم، اما برخی مسئولان باز ادعا کردند که آنها این کار را کرده‌اند و اطلاعاتی هم دادند که البته مستند و درست نبود. زمانی می‌توانیم ادعا کنیم به فناوری بارور کردن ابر‌ها رسیده‌ایم که بتوانیم دقیقا مشخص کنیم در فلان زمان و در فلان نقطه با بارور کردن ابر‌ها باران بارانده‌ایم. این اتفاق نیفتاده و شاید در حد آزمایشگاهی که تاثیر بر بارندگی نداشته است موفق به این کار شده‌ایم.

☁️ بحث عقیم شدن ابر‌ها با انتشار پارازیت پایه و اساس علمی ندارد و بحث بارور کردن ابر‌ها نیز در حد آزمایشگاهی است. ما همچنان با بحران کم آبی و خشکسالی مواجه هستیم و برای حل آن نیازمند فرهنگ‌سازی و اصلاح الگوی مصرف آبیم وگرنه با چالش بزرگی رو به‌رو خواهیم بود./روزنامه آرمان

منبع: ✍️ اسماعیل کهرم

زمین‌شناختی (زمین‌شناسی) و رابطه آن با جامعه

عبدالمطلب برات نیا

ممکن است خواننده بپرسد که زمین‌شناسی به عنوان یکی از علوم پایه، چه ربطی به مسائل اقتصادی، سیاسی و اجتماعی دارد؟ اگر به کشوری که در آن زندگی کرده‌ و می‌کنیم، به منابع و ارزش‌های مصرفی و مخاطراتش بی‌اندیشیم، خواهیم دید که زمین‌شناسی می‌تواند نقطه مشترک بخش بزرگی از مسائل و نیازمندی‌های زندگی اکثر ما باشد:

1-  اگر بر اساس وضعیت زمین‌ساخت، خانه و شهرسازی داشته‌ باشیم، از میزان خسارت جانی و مالی به هنگام بروز زمین‌لرزه‌ها کاسته می‌شود.
2-   برداشت بی‌رویه از آب‌های زیرزمینی در تهران باعث شده است که میزان نشست زمین در طی چند دهه اخیر به شدت افزایش یابد و صدها فروچاله به‌وجود آید. از سوی دیگر، همین مسئله عامل مهم سستی بیش‌تر بسیاری از برج‌ها و سازه‌های بلندمرتبه خواهد بود و به هنگام بروز زمین‌لرزه، میزان خسارت به شدت افزایش خواهد یافت.
3-   اگر برداشت آب از سفره‌های آب زیرزمینی و پهنه‌های آبرفتی از حد بگذرد، دشت‌های کشور، تبدیل به بیابان خواهند شد و امکان زراعت و تولید غذا به طور کامل از میان خواهد رفت.
4-   کاهش رطوبت سطح خاک و خشک شدن تالاب‌ها، باعث خواهد شد تا میزان چسبنده‌گی کانی‌های رسی و نمک‌ها و دیگر رسوب‌های ریزدانه به حداقل برسد وبا اندک بادی، شاهد هجوم ریزگردها به شهرهای بزرگی چون تبریز، اهواز، قم، سمنان، تهران خواهیم بود.


5-   ساخت سدهایی روی رودخانه‌های کرخه و کارون و کُر باعث خشک شدن تدریجی تالاب‌های وسیعی شد که امروز تبدیل به پهنه‌هایی برای تولید ریزگرد شده‌اند.
6-   ساخت بیش از ۷۰ سد در حوضه آبریز دریاچه ارومیه، ضمن خشاکاندن بخش بزرگی از این دریاچه، به خاطر نمک موجود در رسوبات بر جای مانده و سموم دفع آفات و فاضلاب‌های شیمیایی و صنعتی خشک شده، سلامت بیش از ۱۰ میلیون ایرانی را به خطر انداخته است.
7-  قطع درختان در مناطق کوهستانی زاگرس سبب می‌شود که فرسایش خاک بتدریج افزایش یابد و حجم آب ذخیره شده در کوهپایه‌ها به حداقل برسد و نهایتاً غذای کم‌تری برای دام عشایر در دسترس باشد.
8-  نمک موجود در سازند گچساران در نزدیکی محل جانمایی سد گتوند باعث شد که بعد از آب‌گیری، کارون به شدت شور شود. در حال حاضر، میلیون‌ها تن آب نمک با غلظتی چند برابر آب خلیج فارس در پشت سد گتوند ذخیره شده که در صورت رها شدن می‌تواند باعث خشک شدن بخش عمده‌ای از زمین‌های زراعی خوزستان شود.
9-   انتقال آب و ساخت سازه‌های آبی در چهار محال و بختیاری به خشک شدن هزاران چشمه جوشان این استان انجامیده و مهاجرت کشاورزان و روستاییان افزایش قابل توجهی یافته

آیا نسبت به نادیده گرفتن این واقعیت‌ها، احساس نگرانی نمی‌کنیم؟
آیا هیچ‌کدام از دولت‌های سازندگی، اصلاحات، مهرورز و تدبیر و امید، با توجه به شرایط زمین‌ساختاری تهران و شهرهای بزرگ کشور، نسبت به جان و مال شهروندان، مسئولانه عمل کرده‌اند و آیا توانسته‌اند از نگرانی‌های مردم بکاهند؟ چرا مدیریت جامعه به چنین مواردی توجه نمی‌نمایند؟
آیا می‌دانید بیش از ۸۰٪ منابع آب زیرزمینی کشور به خاطر سیاست‌های بد در زمینه تولید غذا و بی‌توجهی به میزان مصرف آب از بین رفته است؟
سال گذشته تعدادی از ساکنان استان چهار محال و بختیاری در درگیری‌های مختلف، جان خود را از دست دادند. علت، چیزی جز از بین رفتن منابع آب نبود. ساخت سد کارون ۳ چه بلایی در دهه ۸۰ بر سر کار و زندگی بیش از ۱۰ هزار نفر از مردم منطقه (ایذه) آورد، و بدتر آنکه گروه قابل ملاحظه‌ای از مردم ایذه، بعد از احداث سد، نه آبی برای نوشیدن دارند و نه کاری برای گذران زندگی خود و خانواده‌شان.
در نظر بگیرید پیش‌بینی کارشناسان مدیریت منابع آب‌های زیرزمینی و آبخوان‌های کشور را که از سه دهه پیش به مقام‌های ارشد ایران در مورد آینده تاریک کشور در صورت تداوم برداشت بی‌رویه از آبخوان‌ها بدون تغذیه مجدد آب در آنها، هشدار داده‌اند، اما گوش کسی بدهکار نبوده است.
اگرعلوم پایه و کاربردی مورد توجه دقیق مدیران قرار بگیرند، شرایط بهتری برای زندگی شهروندان فراهم خواهد شد. اما در بین حاکمان علوم پایه کاربردی ندارد!!

منبع: گروه جغرافیدانان ایران

نکات مهم در هنگام زلزله