حضور
حالی است که با وجود سکوت و هوشیاری ذهنی ممکن میگردد،
کیفیتی که ذهن در حالت ادراک کامل قرار گرفته و جوهر و حقیقت موضوعات خود را به ما می نمایانند.
خلاقیت در چنین حالتی پا در ذهن میگذارد.
در این حالت فکر و اندیشه تعطیل و ذهن در کیفیت شهود یا حضور ، کار درک را بر عهده دارند .
حضور یعنی ادراک و یکی شدن با عظمت گیتی،
با جهان یکی شدن و با انرژی عشق و حیات همراه بودن!
حال حضور ، حال طبیعی بشر میباشد، اما اکنون به ندرت در او رخ می‌دهد.
وجود دائمی ترس، رژه فکر وراج و تصاویر توهمی و همچنین تصور گذشته و آینده در ذهن
موانعی هستند که مانع شکل گیری کیفیت حضور میگردند.
حضور یعنی حل بودن در جهان و تجربه جاودانگی!
