مرگ یک کندو دار

‍
#مرگ_یک_کندودار
نوشته: #لارس_گوستافسون

🔻توصیه نمی کنم شما این کتاب را بخوانید. این کتاب اولین اثری است که از این نویسنده سوئدی می خوانم. درباره نویسنده در مقدمه کتاب می توانید مفصل بخوانید.

🔻اما در مورد کتاب اینکه چرا خریدم فکر می کردم کتاب جنایی است ولی بعدا وقتی شروع کردم به خواندن فهمیدم جنایی نیست. کتاب یادداشت های مردی است که از مرگ خویش به نوعی آگاه است. می داند که با مرگ تا مدتی دیگر ربرو خواهد شد اما مثل همه آدم های دیگر، مثل من، و مثل دیگران نمی خواهد بپذیرد. برای همین جواب آزمایش را باز نمی کند و دور می انددزد و سعی می کند زندگی کند. احساسات و افکار و اندیشه هایش را در روزهای پایانی در دفترچه هایی یادداشت می کند.

🔻مرد از همسرش جدا شده و از همه روی گردانده است و به تنهایی زندگی می کند یا بهتر است بگوییم همه او را ترک کرده اند. شغلش معلمی بوده که زودتر از موعد خودش را بازنشسته کرده و به کندو داری مشغول است. زندگی اش چندان ماجراجویانه نبوده و نیست. در خاطراتش زمانی که بازنش زندگی می کرده با خانم دکتری آشنا می شود و به او دل می بندد و او را به خواسته همسرش به خانه اش دعوت می کند. هر دو زن با هم دوست می شوند و او در میان این دو زن معلق می ماند.

🔹دو عبارت ماندگار در این کتاب هست که بعد از خواندن کتاب در ذهن می ماند:
🔸 تسلیم نمی شوم  از نو آغاز می کنم.
 🔸همواره می توان امیدوار بود.

🔴صحنه غم انگیز کتاب هم جایی است که مرد کارهای مردنش را خودش انجام می دهد. سگش را به کسی تحویل می دهد و با او خداحافظی می کند. به آمبولانس زنگ می زند که بیاید و ببردش.

🔹زندگی آخرش در دست ما نیست، اما تا فرصت هست باید زیست و زندگی کرد.

❄️زیباترین بخش کتاب هم جایی است که مرد هنرها را دسته بندی می کند و "عشق ورزی" را در سر لیست همه هنرها قرار می دهد. آیا شما هم هنر عشق ورزیدن را بلد هستید؟ آیا عشق می ورزید؟
چند پاراگراف منتخب:

🏺این قدر نزدیک بودن به زندگی دیگری که در نقطه دیگری، در محیطی کاملا متفاوت، جریان داشت به من نوعی احساس زندگی مضاعف بخشید و شاید این نوع زندگی بود که به آن نیاز داشتم و خودم هم نمی دانستم.
♦️هرگز کسی بهتر از خودم آدم به آدم خدمت نمی کند.
♦️چیزی که یاد گرفته ام این است: برای زندگی مفری واقعی وجود ندارد.
♦️امیدوار بودن به اندازه امیدوار نبودن سخت است. انسان بیش تر به امیدوار بودن و ترسیدن عادت کرده تا این که خود را در دل چیزی که امیدش را داشته یا از آن می ترسیده، بیابد.
#امیربرات_نیا
۱۴ اسفند۱۳۹۸
#زندگی
#نویسنده
#مترجم
#یادداشتی_بر_کتاب
#یاداداشت
#مرگ
t.me/NasimeKhoshRZ
🔴💜❤️💜❤️💜❤️🔴